Simone ontdekt de wereld

Dierenleed, the hole story!!!

heeeeej,

Daar ben ik alweer, back from jungle!
Laat ik bij het begin beginnen, we hadden er voor gekozen om een 3-daagse trip te doen in the middle of no where, de eerste dag werden we in ons hostel gewekt om te ontbijten, toen dat op was vertrokken we. We redenanderhalf uur, daar stopten we bij een markt om nog wat inkopen te doen. We werden natuurlijk direct belaagd door een meisje van de plaatselijke bevolking om een tasje voor om je waterfles te kopen! Nou dat deden we dan toch maar misschien was het handig! Daarna werd er nog wat drinken en vooral snoep ingeslagen voor de kinderen van het dorp waar we die nacht sliepen! Ik had die avond daarvoor al 100 armbandjes gekocht om uit te delen. (je kan der niet genoeg hebben)
We stapten weer in de auto en hadden nog twee en halfuur voor de boeg! helaas veranderde de grote wegen al snel in bergweggetjes. De auto verandere naar mijn idee al snel in een achtbaan, je schud heen en weer en wordt kotsmisselijk vooral door het feit dat je amper wat ziet! De auto's waar je mee reist zijn namelijk pick-up trucks met een bak achterop, in de bak zitten de toeristen.

Maar gelukkig kwamen we voor ik echt te ziek werd aan, we aten daar en al snel voelde ik me weer prima! Toen vertrokkenwe met de wandelschoenen aan, we hadden werkelijk waar nog geen 10 stappen gedaan toen de hel losbarste, het leek alsof je onder een waterval stonds zo hard kwam de regen naar beneden. snel de poncho aan en verder! na anderhalf uur stijl op en stijl af kwamen we bij de waterval, de spanjaarden bleven op de kant maar ik had tegen de guides gezegd dat als zij gingen ik er ook wel in ging, ik moest er dus aangeloven!

We liepen daarna weer verder en waren doorweekt, alleen mijn schoenen waren nog droog maar het duurde niet lang voor ook daar het water uitstroomde!

Hoelanger de regen voort duurde hoe glibberiger de paden werden, en dit zorgde voor erg grappige val partijen. gelukkig bleef ik overeind! We kwamen aan op het kamp en namen allemaal snel een koude douche! daarna kwam ik oog in oog te staan met ' het hurktoilet '
Ze zijn echt verschrikkelijk, haha maar ook daar leer je mee omgaan!

Na het eten (wat door de guides verzorgd werd en echt mega goed was) kwamen de dorpskinderen, ze zongen vele liedjes en kregen daarna van ons snoepjes, en van mij dus armbandjes, bijna had ik te kort aan mijn armbandjes omdat de kinderen steeds op nieuw deden of ze niet hadden gehad, die smoeltjes zijn al niet uit elkaar te houden en zeker niet in het donker!

Die nacht heb ik echt super geslapen, als je zou zien waarop zou je het misschien niet geloven maar ik was super moe.

De volgende dag stond weer in het teken van lopen ennog eens lopen, maar dit maal moesten we steeds de rivier doorkruisen! Het was zwaar maar de natuur maakte een hoop goed. We kwamen na 4 uur wandelen aan bij de lunch, lekker gegeten en toen de Bamboo-raft op! Ook hier stondenwe nog geen tel op toen de weergoden in tranen uit barste. Maardoor dat het flink regende was de rivier behoorlijk hoog en wild, dit maakte het spannend. Marnix en ik zaten samen met de guides op een raft, en de spanjaarden zaten met de bouwers van de rafts. Onze stuurmannen maakte de tocht nog iets spannender door vlak onder de bosjes door te gaan waardoor we vaak moesten bukken, we kwamen er zelfs door vast te zitten waardoor iedereen van de raft af gleed, behalve ik en de tassen :)

Na het raften kwamen we aan in het dorp waar we onder een wel verdiende douche konden en even lekkerkonden luieren! De volgende dag hoefden we nauwelijks te lopen, we werden met een auto naar de grot gebracht en gingen daar met een gids in, na heel wat klim en klauter werk waren we in de gang van de grot terecht gekomendaar heerlijk door heen gewandeld en veel vleermuizen, spinnen en andere vieze beestjes gezien!

Toen kwam het olifantrijden, dit is waar mijn hele verhaal eigenlijk om draait. Het olifantrijden hoorde bij de jungle-tocht, maar ik had al vaak overwogen om het niet te doen. Wilden dieren doen zoiets niet zomaar en er moet dus veel geweld zijn gebruikt om de olifant te kunnen berijden.

Toch koos ik er voor om het wel te doen, ik had er immers voor betaald en iedereen deed het. Vanaf het moment dat ik er op stapte had ik spijt, de 'verzorger' bleef namelijk niet op de olifant zitten en hij ging er dus met ons alleen van door. De olifant kende maar al te goed zijn weg wat voor mij een teken was van veel geweld, dat werd nog eens bevestigd toen ik de bloed spetters op zijn rug zag. De olifant leek goed mee te werken maar toen we tussen de maisvelden belande en hij daar wel wat wou eten begon hij tegen te stribbelen, hij sloeg een soort van op hol, ik vond het dood eng! Hij liep achterwaarts onder een boom door en wij werden er bijna afgeduwd! Gelukkig werd hij snel rustiger en klom de verzorger via de slurf op zijn rug, hij pakte een stok onder ons zitje vandaan en sloeg de olifant minstens 6x op zijn kop. Ik kon alleen maar gillen, bijna barste ik in tranen uit, ik voelde me zo leeg, waarom was ik dit ritje gaan doen! Toen er eindelijk een einde aan deze rit kwam en ik was afgestapt durfde ik de olifant niet in de ogen te kijken. De verzorgers reden weg en onze olifant kreeg nog meer raken klappen. Als ik er aan terug denk krijg ik weer kippenvel! Dit was mijn eerste en laatste ritje op een olifant of welk wild dier dan ook! En ik hoop dat ik hier de mensen me bereik die dit ooit nog van plan waren te doen! Alsjeblieft doe het niet!

Liefs Simone

Reacties

Reacties

Jeannette

Dit ga ik dus echt nooit doen. Was het ook niet van plan. Maar na dit gelezen te hebben nooit.
Wat zielig voor de olifanten en voor jou.
Ik heb wel met je doen hoor. Je bent nog geen 14 dagen weg, maar je hebt al heel veel meegemaakt. Het blijft spannend je verhalen.
Liefs van ons Jeannette

Yvette

Heee Siep!
Gaaf om al je verhalen te lezen, je maakt echt veel mee. Stoer hoor zo in je eentje!
Heel veel plezier verder met al je avonturen en ik blijf je verhalen lezen :)

Dikke kus uit Nederland

buurtjes

hoi Simone,
wat een gave foto's en dat eten met die stokjes, val je niet te veel af?
de kids kijken al vol spanning uit naar de volgende foto's en verhalen.
veel plezier en een kus van ons allemaal,
Erik, Bianca, Daphne en Wouter

marjan hoogeveen

heej simone,

Wat ontzettend leuk om je op deze manier te volgen, 't is net een spannend boek !! Van Jeannette heb ik je adres gekregen, vooral lekker blijven schrijven dan maken we het allemaal een beetje mee !! Heel veel plezier en geniet van deze geweldige ervaring. lieve groeten, Marjan (skivereniging !!)

diant

chick, ben benieuwd hoe het met je gaat! en wat je nu weer meegemaakt hebt en waar je nu bent! En van die olifanten, pff echt zielig joh! XXX

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!