Laos

Zo het is alweer even geleden dat ik iets heb geschreven en het is dan ook maar goed dat ik elke dag in mijn dagboek schrijf, want je vergeet zo snel wat je hebt mee gemaakt!

Na de jungle tocht heb ik lekker gerelaxt en bedacht wat ik nu eigenlijk verder wilde met mijn trip. Die middag nog heb ik een tocht naar Pai geboekt. Hier kun je bijkomen en relaxen, verder spelen er ' s avonds een hoop live bandjes en wordt er veel alcohol gedronken! Marnix besloot om ook mee te gaan en zo vertrokken we 12 september met zijn tweetjes richting Pai nog geen 3 uur rijden van Chiang Mai.

Daar aangekomen stopte het busje zonder dat we er om hadden gevraagt voor het bungalow oort dat wij in gedachten hadden, samen met Marnix nam ik1bungalow. Eindelijk had ik weer eens een warme douch met goede straal, een zacht bed en een koele kamer! Het bungalowtje was niet alleen comfortabel maar ook nog schattig om te zien. ' s avonds zijn we Pai in gegeaan, een erg klein dorpje vergeleken met Chiang Mai, erg gezellig maar het trok toch een hoop apparte toeristen, je zag er hippies, bob marleys en seks toeristen! De volgende dag hebben we eigenlijk niets ondernomen, alleen wat geluierd, Marnix had namelijk behoorlijke buikgriep en in plaats dat hij lekker ging slapen zeurde hij aan een stuk door en ging hij skype met zijn vriendin.
De volgende dag zijn we vroeg vertrokken naar Chiang Mai en hebben we daar afscheid genomen, en eerlijk gezegd luchte dat op! Ik hoefde met niemand meer rekening te houden en kon mijn eigenplan trekken! 's avonds vertrok ik direct met een busje (vol nederlanders) naar de grens Thailand/Laos. Al met al een gezellige reis van 6 uur waarin veel werd gekletst en natuurlijk ook een hoop geslapen! Om half 2 werden we in het pikke donker gedropt bij een bungalow guesthouse waar ik samen met Cynthia (een nederlands meisje) een kamer moest delen!

De volgende morgen moesten de visa aanvragen worden ingediend en pasfoto's ingeleverd! Na 2 uur wachten vertrokken we met zo'n 20 man richting de grens, we moesten de Mekong oversteken met een ' verry ' ( Lees: onstabiel klein bootje haha) En daarna volgde een lang proces van vele stempeltjes.

We gingen richting boot waar we nog een uurtje moesten wachten voor we konden vertrekken. Op de boot aangekomen was het comfort ver te zoeken en waren er veel te veel mensen op de boot gepropt! sommige zaten op de grond maar wij konden nog net een houten bankje veroveren! gelukkig hadden we voor 80 eurocent een kussen gekocht en zaten we dus wat zachter!

Na 6uur kwamen we aan in Pak Beng een klein dorpje inthe middel off no where! Ze hebben daar van 18.00 tot 22.00 stroom door middel van aggregaten dus dat zegt genoeg! Toch hadden we een guesthouse gevonden met een lekker zacht bed en een koude douche! Misschien wel leuk voor jullie om te weten dat zo'n kamer voor twee in een guesthouse maar 30.000 kip kost (jaja, ze rekenen hier in kippies, en het liefst in miljoenen kippies) en 30.00 kip is zo'n 2,5 euro, we waren dus maar 1,25 per persoon kwijt!!!

Toen ik de volgende dag wakker werd voelde ik me al niet echt lekker en na 2 uur op de boot was dit gevoel alleen maar verergerd. Het was ontzettend koud door de wind en de constante regen.Ik was zo dom geweest om mijn vest of shirt met lange mouwen niet in m'n handbagage te stoppen omdat het de dag ervoor zulk ontzettend mooi weer was, mijn backpack lag ergens onder in de boot en ik kon er dus niet bij.
Hoe langer de tocht duurde hoe zieker ik me begon te voelen, toen we na 9 uur eindelijk aankwamen had ik hoofdpijn, buikpijn en was ik kotsmisselijk. Ik ben achter Cynthia, Erica en Evelien aan gestrompeld naar een guesthouse en ben direct gaan slapen! Toen hun 's avonds laat thuis kwamen voelde ik me gelukkig alweer een stuk beter en vannochtend was ik weer de oude!

Nu zitten we allemaal te internetten om het thuisfront op de hoogte te brengen. Internet is overigens ook de enigste optie omdat we in Laos geen bereik hebben!
Morgen gaan we watervallen en grotten bezoeken en ik blijfsowieso nog tot en met maandag in Luang Prabang omdat ik hier mijn visum heb aangevraagd voor Vietnam en ik daar op moet wachten. Erica en Evelien vertrekken maandag naar Hanoi(vietnam) en Cynthia vertrekt zondag naar bangkok om vanaf daar door te vliegen naar Australie!

Tot maandag zal ik dus nog gezellig met hun optrekken en daarna reis ik door richting Vang Vieng waar ik ga tuben( In een traktorband de rivier afdrijven!)

Jullie horen van me, Liefs Simone

Dierenleed, the hole story!!!

heeeeej,

Daar ben ik alweer, back from jungle!
Laat ik bij het begin beginnen, we hadden er voor gekozen om een 3-daagse trip te doen in the middle of no where, de eerste dag werden we in ons hostel gewekt om te ontbijten, toen dat op was vertrokken we. We redenanderhalf uur, daar stopten we bij een markt om nog wat inkopen te doen. We werden natuurlijk direct belaagd door een meisje van de plaatselijke bevolking om een tasje voor om je waterfles te kopen! Nou dat deden we dan toch maar misschien was het handig! Daarna werd er nog wat drinken en vooral snoep ingeslagen voor de kinderen van het dorp waar we die nacht sliepen! Ik had die avond daarvoor al 100 armbandjes gekocht om uit te delen. (je kan der niet genoeg hebben)
We stapten weer in de auto en hadden nog twee en halfuur voor de boeg! helaas veranderde de grote wegen al snel in bergweggetjes. De auto verandere naar mijn idee al snel in een achtbaan, je schud heen en weer en wordt kotsmisselijk vooral door het feit dat je amper wat ziet! De auto's waar je mee reist zijn namelijk pick-up trucks met een bak achterop, in de bak zitten de toeristen.

Maar gelukkig kwamen we voor ik echt te ziek werd aan, we aten daar en al snel voelde ik me weer prima! Toen vertrokkenwe met de wandelschoenen aan, we hadden werkelijk waar nog geen 10 stappen gedaan toen de hel losbarste, het leek alsof je onder een waterval stonds zo hard kwam de regen naar beneden. snel de poncho aan en verder! na anderhalf uur stijl op en stijl af kwamen we bij de waterval, de spanjaarden bleven op de kant maar ik had tegen de guides gezegd dat als zij gingen ik er ook wel in ging, ik moest er dus aangeloven!

We liepen daarna weer verder en waren doorweekt, alleen mijn schoenen waren nog droog maar het duurde niet lang voor ook daar het water uitstroomde!

Hoelanger de regen voort duurde hoe glibberiger de paden werden, en dit zorgde voor erg grappige val partijen. gelukkig bleef ik overeind! We kwamen aan op het kamp en namen allemaal snel een koude douche! daarna kwam ik oog in oog te staan met ' het hurktoilet '
Ze zijn echt verschrikkelijk, haha maar ook daar leer je mee omgaan!

Na het eten (wat door de guides verzorgd werd en echt mega goed was) kwamen de dorpskinderen, ze zongen vele liedjes en kregen daarna van ons snoepjes, en van mij dus armbandjes, bijna had ik te kort aan mijn armbandjes omdat de kinderen steeds op nieuw deden of ze niet hadden gehad, die smoeltjes zijn al niet uit elkaar te houden en zeker niet in het donker!

Die nacht heb ik echt super geslapen, als je zou zien waarop zou je het misschien niet geloven maar ik was super moe.

De volgende dag stond weer in het teken van lopen ennog eens lopen, maar dit maal moesten we steeds de rivier doorkruisen! Het was zwaar maar de natuur maakte een hoop goed. We kwamen na 4 uur wandelen aan bij de lunch, lekker gegeten en toen de Bamboo-raft op! Ook hier stondenwe nog geen tel op toen de weergoden in tranen uit barste. Maardoor dat het flink regende was de rivier behoorlijk hoog en wild, dit maakte het spannend. Marnix en ik zaten samen met de guides op een raft, en de spanjaarden zaten met de bouwers van de rafts. Onze stuurmannen maakte de tocht nog iets spannender door vlak onder de bosjes door te gaan waardoor we vaak moesten bukken, we kwamen er zelfs door vast te zitten waardoor iedereen van de raft af gleed, behalve ik en de tassen :)

Na het raften kwamen we aan in het dorp waar we onder een wel verdiende douche konden en even lekkerkonden luieren! De volgende dag hoefden we nauwelijks te lopen, we werden met een auto naar de grot gebracht en gingen daar met een gids in, na heel wat klim en klauter werk waren we in de gang van de grot terecht gekomendaar heerlijk door heen gewandeld en veel vleermuizen, spinnen en andere vieze beestjes gezien!

Toen kwam het olifantrijden, dit is waar mijn hele verhaal eigenlijk om draait. Het olifantrijden hoorde bij de jungle-tocht, maar ik had al vaak overwogen om het niet te doen. Wilden dieren doen zoiets niet zomaar en er moet dus veel geweld zijn gebruikt om de olifant te kunnen berijden.

Toch koos ik er voor om het wel te doen, ik had er immers voor betaald en iedereen deed het. Vanaf het moment dat ik er op stapte had ik spijt, de 'verzorger' bleef namelijk niet op de olifant zitten en hij ging er dus met ons alleen van door. De olifant kende maar al te goed zijn weg wat voor mij een teken was van veel geweld, dat werd nog eens bevestigd toen ik de bloed spetters op zijn rug zag. De olifant leek goed mee te werken maar toen we tussen de maisvelden belande en hij daar wel wat wou eten begon hij tegen te stribbelen, hij sloeg een soort van op hol, ik vond het dood eng! Hij liep achterwaarts onder een boom door en wij werden er bijna afgeduwd! Gelukkig werd hij snel rustiger en klom de verzorger via de slurf op zijn rug, hij pakte een stok onder ons zitje vandaan en sloeg de olifant minstens 6x op zijn kop. Ik kon alleen maar gillen, bijna barste ik in tranen uit, ik voelde me zo leeg, waarom was ik dit ritje gaan doen! Toen er eindelijk een einde aan deze rit kwam en ik was afgestapt durfde ik de olifant niet in de ogen te kijken. De verzorgers reden weg en onze olifant kreeg nog meer raken klappen. Als ik er aan terug denk krijg ik weer kippenvel! Dit was mijn eerste en laatste ritje op een olifant of welk wild dier dan ook! En ik hoop dat ik hier de mensen me bereik die dit ooit nog van plan waren te doen! Alsjeblieft doe het niet!

Liefs Simone

Jungle

Hier ben ik alweer, voor een korte snelle update!

Marnix is de avond dat ik een kleine dip had aangekomen, dat was meteen erg gezellig, die dip was ik dus snel kwijt! En op het terras kwamen we 2 dames uit nederland tegen, dus al snel zaten we met zijn 4e lekker te kletsen en lagen we laat op bed!

De volgende dag hebben we ons laten masseren, en dat was echt de moeite waard:) daarna zijn we onze jungletocht die we allebei graag wilde doen gaan boeken op aanraden van de Nederlandse dames.

Het is een jungle tocht in de outside, je komt er dus nauwelijks iemand tegen laat staan toeristen, wel waren er nog minimaal 2 andere backpackers nodig die ook deze trip wilden doen. En die zijn vandaag dan ook gevonden, 3 spanjaarden die erg goed engels spreken, Alex, Anne en Maria! zal wel een gezellige boel worden dus.

Straks hebben we een meeting en dan kunnen we morgen ochtend vertrekken, ik ben dan dus 3 dagen niet bereikbaar en zal jullie op vrijdag laten weten hoe het is geweest!

Byebye

Zweinstein Express

Hoi Allemaal,

Na mijn vorige verhaal ben ik wat gaan drinken met Marnix(29) hij komt uit breda en reist 1 maand door thailand, lekker was het om even Nederlands te spreken en zo makkelijk uit je worden te komen. Ik had mijn volgende dagen al vol gepland dus konden we niet samen optrekken maar we hebben onze thaise nummers uitgewisseld en zien elkaar zo, hier in Chiang Mai.

Maar in de tussentijd heb ik een hoop mee gemaakt, ik vertrok gister ochtend met een busje naar Ayutthaya, ik zou om 7uur opgepikt worden maar dat werd natuurlijk 7.20 zoals ik al een beetje had verwacht, maar het maakt je toch bang dat ze je vergeten zijn! Na 2 km in het busje stopten we in een straat en moesten we der weer allemaal uit, we kregen stickertjes met als code wat je had geboekt, ik had als enigstegeel en dit zorgde bij alle thai-thai popjes voor een hoop onrust na dat ik na lang wachten weer in een ander busje werd gepropt mocht ik daar na 5 min ook weer uit en moest ik weer in een andere, we gingen rijden dus ik dacht oke nu gaan we!!! nou vergeet het na nog geen 2 km was er weer een straat waar we stopten, samen met een Jappie die echt niets maar dan ook niets van engels verstond moest ik in een auto. En toen gingen we echt, het werden 2 stille uren de jap lag te slapen, helaas voor jullie heb ik er geen foto van, hij deed zijn tas niet af maar hield die op zijn rug, het zag er heel debiel uit omdat hij ook zo stom uit ze ogen keek door ze brilletje! En de Chauffeur kwam niet verder dan wer joe vrom..

We werden gedropt en niet in de stad zelf, nee we belanden daar iets buiten bij een tempel, de koeien liepen er om heen, er kwam voor dat geld zelfs nog een guide aan te pas die mij later weer in de stad afzetten. Daar heb ik een longtailboattrip gedaan (omdat ik die grote backpack bij me had omdat ik s'avonds in de trein zou springen naar Chiang mai, leek lopen me geen leuke optie:P)
Maar na 2 uur was mijn trip afgelopen, het was 1 uur en de trein ging pas rond 7uur, ik liep een stukje en kwam zo een leuk restaurantje tegen, daar even wat gegeten en ik had geluk de eigenaar sprak engels, hij vertelde wat over de stad en dat ik echt nog niet alles had gezien, hij raade me aan een fiets te huren en savonds mijn tas weer bij hem op te halen, ik was wat argwanend, mijn tas is mijn huis en alles dat ik heb. Na mijn belangrijke spullen er uit te hebben gehaald en hem helemaal afgesloten te hebben met mijn sealbag heb ik het toch gedaan. Het was ontzettend leuk en ik heb super veel gezien, en als je zo door de straten fiets zwaait iedereen je na! Toen ik terug liep naar de eigenaar bidde ik maar dat mijn tas er nog stond en gelukkig hij was er nog en in de zelfde staat!
Deze man was zo vriendelijk dat hij ook nog ging uitzoeken hoe ik het snelste bij de trein kwam, ik werd er een beetje bang van, als ze zo aardig zijn wordt je echt argwanend want wat schiet hij er mee op!
Ik vond het station al snel en wachte daar op mijn trein die natuurlijk ook weer een half uur te laat was, toen hij eindelijk kwam en ik in gestapt was beging ik volgens de thai-thai popjes een grote fout, ik dacht mijn bedje gevonden te hebben en legde mijn tas er op, zodat het gang pad vrijbleef, maar nee het was niet mijn bed, ik had het mini-bedje er boven. Mijn tas was niet helemaal schoon doordat het had geregend dus het bed was wat vies, daar werden ze niet vrolijk van..en oeps sorry snapte ze ook al niet.

Na 10 uur in de trein had ik het echt gehad, de thaise dames om mij heen boerde,rufte en snurkte.. Ik had verwacht snachts tussen het slapen uit het raam te kunnen kijken en net als Harry Potter in de Zweinstein express te genieten van de adembenemende omgeving, maar boven in was geen raampje dus helaas...De bedden werden weer omgetoverd tot bankjes en het volgende thaise ritueel starte.. de vrouw tegen overmij had de leiding, alle dozen en tasjes die zorgvuldig waren opgeborgen tijdens het vertrekken met de trein moesten al vast worden klaargezet, met het gevolg dat ik totaal opgesloten zat. Ik kon der wel om lachen..

Na de treinrit werd ik opgewacht door heel veel thai-thai-popjes die je iets willen aan smeren, en als je moe bent en het ff gehad hebt sta je niet zo sterk in je slippers, en het lijkt of ze dat ruiken, ik met een vrouw mee in een tuk-tuk we moesten 3km naar het centrum zei ze.. nou als het 1km geweest is is het veel, maar ik heb me maar niet opgewonden en ben met mijn lonely planet opzoek gegaan naar een hostel, die had ik gelukkig in 5min gevonden. Ik ben mijn bed in gedoken en nu zit ik hier, ik had veel berichtjes om te lezen, allemaal steun betuigingen en ik moest met mijn ogen knijpen om niet te gaan janken. Thuis voelt ver weg en vandaag mis ik het echt! Maar gelukkig trek ik de komende dagen met Marnix op en zal ik dit dipje snel vergeten zijn.

Kijk ook even naar mijn foto's ik zal ze zo uploaden!

Tot snel..

xXx

me, myself and I

Heeeej Lieve allemaal,

Wat een reacties.. leuk te weten dat velen me volgen!
En er is al ontzettend veel veranderd in de tussen tijd. dit is even een snelle update!

Diantha mijn reismaatje heeft het land alweer verlaten op weg naar huis! Ze had het al moeilijk bij het afscheid en dat gevoel werd niet minder tijdens de vlucht en het zijn in Bangkok!
Vanaf nu ben ik dus op mezelf aangewezen, maar ik weet zeker dat het me wel gaat lukken!

Ze is net vertrokken, maar we hebben vandaag op mijn verjaardag nog lekker gefietst door bangkok, we hadden een leuke guide en gezellige andere mensen (nederlands), ik voel me ook niet echt jarig maar ik ben nu toch echt 21!

Morgen vertrek ik uit Bangkok en reis ik via een korte stop in ayutthaya door naar Chiang Mai.
Als ik in Chiang Mai ben zal ik een uitgebreide blog schrijven en wat foto's uploaden zodat jullie een beter beeld krijgen!

Heel veel liefs!!!

Met 2 benen op de grond..!

Haaaai Allemaal,

Hier mijn eerste verhaal vanuit het O zo benauwde Bangkok!

Na eenontzettend gezellig afscheidsfeestje op vrijdag begon de tijd toch echt te dringen om alles in te pakken,en was het dan ook zo maandag 16.30 uur. Opschipholiedereen gedag zoenen en toen samen door de douane.

Na een overstap en eentoch vrij lang durende vlucht zijn we om 15.00 locale tijdveilig geland, we haddentijdens de vlucht helaaslast van lichtelijke turbelentie wat bij ons allebei voor behoorlijke misselijkheid zorgte, gelukkig stonden we optijd aan de grond om de kotszakjes onaangeraakt achter te laten.

Eenmaal onze backpacks in het bezit en door de douane werden we met beide benen op de grond gezet, we waren in het land van de eeuwige glimlach.
Gelukkig waren we door velen al gewaarschuwd niet direct binnen een taxi te bestellen, we liepen dan ook direct door naar buiten. Helaas voor ons hadden we beneden opzoek gemoeten naar een taxi maar wij liepen natuurlijk de hele toeristische meute achterna met als gevolg dat we meteen te veel hebben betaald!

Na zo'n 20 min in de taxi belanden we meteen in de bangkokse trafic-jam, na wat enge inhaal manouvres van onze taxi chaffeurkwamen we bij onsguest house, een echt guest house voor backpackers. Het was dan ook een mooi gezicht toen na een uurtje Serenabij ons kwam eten,iedereen in z'n chill kleding en Serena op haar hakken!

We hebben even gezellig met zijn 4e gegeten, verschillende tips gekregenen toen moestSerena alweeropstappen om haar vlucht naar Nederland te halen!

Wij hebben nog een kleine verkenning gedaan in de straten rond ons hostel maar omdat het hier vroeg donker is hebben we eigenlijk maar weinig gezien.

Nu (06.00) zijn we allebei alweer een tijd wakker door de warmte en het totaal niet moe zijn door het tijdsverschil!
Straks gaan we de stad in om te doen waar we voor gekomen zijn.. cultuur snuiven!

Jullie horen en zienbinnekort meer van mij,

Dikke zoen.

P.s. Bedankt voor alle reacties, support, en afscheidscadeau's